Krótka historia WMF

WMF, właściwie Württembergische Metallwarenfabrik, to firma powstała w 1880 w małym niemieckim miasteczku Geislingen przy rzece Steige, w wyniku udanej fuzji dwóch mniejszych zakładów zajmujących się produkcją wyrobów platerowanych. W roku 1900 była już ona największym w świecie eksporterem wyrobów metalowych, do użytku domowego. Wyroby wykonywane były w stylu Art Nouveau. Celem WMF było dążenie do posiadania własnego, niepowtarzalnego stylu, poszukiwała własnych proporcji piękna. W wyniku owego dążenia, firma założyła własną pracownię sztuki na terenie fabryki, gdzie sukcesywnie udało im się osiągnąć zamierzony cel.

Firma posiada nienaganną reputację na rynku międzynarodowym, jako pionier w produkcji wyrobów platerowanych w stylu Art Nouveau. Znany annał Przewodnik po cenach antyków autorstwa Judith Miller, poświęca całe dwie strony na opis wyrobów metalowych produkowanych przez WMF, co uznaje się za duże wyróżnienie. Żadna z konkurencyjnych firm działających w branży w tym samym okresie czasu, Christophle, Arthur Krupp Berndof, czy Wellner, nie została nawet wspomniana w owym katalogu. Wyroby WMF, wyróżniające się niepowtarzalnym stylem, potrafią osiągać zawrotne ceny na aukcjach antyków na całym świecie.

Jak rozpoznawać sygnatury?

WMF sygnuje każdy ze swoich wyrobów, w ten sposób daje nam informacje o pochodzeniu produktu. Sygnatura jest jak szyfr, tutaj więc znaleźć można klucz, który rzuci światło na historię wykonania naszych platerowanych dzieł sztuki.

Sygnatura „WMF” lub „W.M.F.” najczęściej umiejscowiona w ozdobnym obramowaniu zwanym kartuszem. Zauważyć w niej można nietypowy kształt litery „F”. Skrót „EP” oznacza wyrób platerowany metodą galwaniczną. „NS” oznacza Neusilber (Alpacca), czyli bazowy metal pod platerowanie. „I/O” oznacza standardowe pokrycie srebrem, czyli 1g srebra na 1dm2 bazowego metalu. „as” znaczy „antique finish” Znaki „WMF” tego typu były używane od 1880 do około 1918 roku.

Oznakowanie ze strusiem(niem. Straub) , który jest znakiem marki „WMF”. Struś pojawiał się w rombie umieszczonym na „poszatkowanym” tle. Tło będące połączeniem kwadratu z półkolem informuje nas o tym, że dany wyrób został wyprodukowany na eksport na rynek francuski w latach 1909 – 1914. W tej sygnaturze „G” oznacza nazwę miasta, które jest oryginalną siedzibą firmy (Geislingen an der Steige). „B” znaczy Britannia, a mianowicie metal na podstawie cynku, antymonu oraz miedzi, który służył jako metal bazowy pod platerowanie srebrem. Litera „M” oznaczałaby mosiężną podstawę. Znaki ze strusiem stosowany był od 1900 do około 1918 roku.

Rok podany w kartuszu to oczywiście rok produkcji wyrobu. Liczba „20”, w tym przypadku oznacza, że użyto 20g srebra przy platerowaniu przedmiotu. Z czasem oprócz klasyczne skrótu „WMF” zaczęta także stosować inskrypcję „WÜRTT. METALLW. FABRIK GEISLINGEN-STEIGE”  Te sygnatury stosowano od 1922 do około 1965 oraz później.